MODEF (2)

Evet İnegöl mobilyasının 50 yıllık geçmişini çok iyi bilirim.

1979 yılında Osmanbey caddesinde mobilyacılığa başladığım yıllar İstanbul da mobilya satan firmaların vitrinlerinde “ burada İnegöl mobilyası satılmaz” levhaları vardı.

Önce bu imajın silinmesi için çok ciddi mücadele edildi.

1984 yılında Muhittin Tanoğlu belediye başkanı seçilince ilk işim o günler hiç adından söz dahi edilmeyen bir konuyu gündeme getirmiş, İnegöl mobilyasının büyüyüp gelişmesi adına İnegöl de mutlaka bir mobilya festivali veya fuarı açılmalı diyerek düşüncemi açıklamıştım.

Akabinde şimdilerde oto park olarak kullanılan belediye düğün salonunda İnegöl’ün tanınmış mobilyacılarından 100 e yakın iş adamını davet ederek, İnegöl mobilyası hakkında görüş ve düşüncelerimi anlattım

O toplantıda bir kez daha İnegöl de bir mobilya fuarı veya festivali yapılmalıdır teklifinde bulundum. Osmanbey caddesinin sakinleri buna ne gerek var. Osmanbey caddesi fuar gibi diyerek itiraz ettiler. Tıpkı bugün mobilya fuarına karşı olanlar gibi.

Israrla İnegöl mobilyacılığının geleceği için fuar yapılmasının İnegöl’e değer katacağının, mobilyacıları harekete geçireceğinin altını çizdim.

1985 yılında gazetemde “Mobilyacılar birlik içerisinde hareket edip şirin ilçemiz İnegöl’de mobilya festivali düzenlemelidirler” başlıklı yazı yazdım.

Daha sonraları sırasıyla, “İnegöl’de yaşayan herkesi mobilya fuarı açılması için göreve davet ediyorum” dedim

16 Eylül 1985 tarihinde “İnegöl mobilya fuarı açılması için tüm dernekleri göreve davet ediyorum, Hiç kimse İnegöl bir yana benim müessesem bir yana diyemez "çağrısını yaparak her kesin bu konuda elini taşın altına koymasını istedim.

Bu arada ulusal basındaki arkadaşlarımı da harekete geçirerek İnegöl mobilyacılığı hakkında röportajlar ve haberler yaptırdım.

Başbakan Yardımcısı Kaya Erdem ve Maliye bakanı A.Kurtcebe Alptemucin'in Bursa ya geleceklerini duyduğumda, devrin belediye başkanı Muhittin Tanoğlu’na bu fırsatı değerlendirmemiz lazım diyerek gelen erkanın mobilya sanayini gezmesi gerektiğini anlattım. 

Ve 6 Aralık 1985 tarihinde gazetemde Başbakan Yardımcısı Kaya Erdem ile Maliye Bakanımız A. Kurtcebe Alptemoçine açık mektup yazarak, “ Sizleri mobilya sanayini gezmeye davet ediyorum” dedim.

Bu davetim üzerine 9 Aralık 1985 günü İnegöl’e gelen devlet erkanı mobilya sanayi gezdi, bu arada benim mağazamda da kısa bir mola verildi.

Fuar ve festival komiteleri kurduk, çok ciddi emek sarf ettik. 

Amatör bir ruhla başlattığımız bu harekete, yeni yüzler ve yeni arkadaşlar sorumluluk duygusu içinde profesyonel bir bakış açısı ile sahip çıktı. Belediye başkanları işin ciddiyetini anladı, gerekli olan destek ve yatırımları yaptı. İnegöl’de mobilyacılığın bir yerlere gelmesi için her biri büyük sorumluluk altına girerek şimdilerde kabına sığmayan fuar alanlarını hayata geçirdi.

Ana hatları ile özetlemeye çalıştığım İnegöl de mobilyacılık çok zorlu yollardan geçerek bu günlere geldi. Birçok insanın emekleri oldu. Yeri gelmişken bunca insana ekmek kapısı açmalarına vesile oldukları için hepsine teşekkür ediyorum. Allah onlardan razı olsun.

Gelinen bu noktada üzülerek söylemeliyim ki gidişat iyi değil.

Taze bir kana, yeni bir organizasyona ihtiyaç vardır. Bir elde iki karpuz taşınmaz gerçeğinden hareketle, kendisini 8-9 yaşlarından beri tanıdığım, sevdiğim ve saygı duyduğum Yavuz Uğurdağ’ın MODEF yönetimini daha profesyonel bir ekibe teslim etmesinin doğru olacağı kanaatindeyim. 

Maksadım kimseyi üzmek, kırmak ve başarısız göstermek değil. Bu yazımın İnegöl de mobilyacılığın daha iyi bir noktaya gelmesi için yapılan dostane bir tavsiye olarak görülmesi en büyük dileğimdir. HER ŞEY İNEGÖL İÇİN