Müesseseler görmezden gelinir, insan hak ve hürriyetleri gasp edilir.
Demokrasi ve cumhuriyet, iktidarın politikası doğrultusunda dizayn edilir.
Kimi zaman Anayasa baş tacımızdır der, kimi zaman da bir kez delmekle bir şey olmaz diye söyleriz.
Politikacının ağzında vatan, millet, hürriyet, adalet…
Basın susturulmak istenir, muhalif sesler kısılır, gerekirse söyletmen vurun denir, üniversitelerin haysiyetine el uzatılır, kendilerine göre hak arayışında olan öğrenciler çeşitli sözlerle itham edilir, zan altında bırakılır.
Politikacıların ağzında vatan, millet, hürriyet, adalet…
Geleceğimizin teminatı olan gençliğin sesi kısılmak istenir.
Olgun ve akil insanlar, ülkenin geleceğini kara kara düşünmeye, ne olacak bu ülkenin hali diye sorgulamaya başlar.
Politikacıların ağzında vatan, millet, hürriyet, adalet…
İnanır, itimat eder bu söylemleri ile ortaya çıkan politikacılarla beraber olursun.
Bir devir kapanır yeni bir devir açılır.
Vatan. Millet, hürriyet ve adalet devri başladı diye bahtiyarlık duyarsın.
Bir gün demokratik müesseseler, bir başka gün uğruna yılların eziyetini çektiğin kazanımlar, ertesi gün haysiyetler ayaklar altında çiğnenir.
Hayalinde tasarladığın yaşamı bulamazsın.
İyi olacak, hoş olacak, düşlerim gerçek olacak, artık ben de insan gibi yaşayacağım düşüncesiyle yanında yer aldığın siyasetçi susmuş, bu sefer de karşısındaki politikacı başlamıştır,
Vatan, millet, hürriyet, adalet demeye…
Bu ezeli yalan ebede kadar sürüp gidecek gibi.
Mahcubiyet, politikanın tabiatında mı var, yoksa biz böyle olanı mı seçmişiz?
Vallahi anlamış değilim.
Ya siz?