32 Farz

Yirmili yaşlarımın sonlarına yaklaştığım zamanlar, sene bilmem kaç.:))  Eş, dost, akraba yani bilimum taallukat bizim kız evde kalacak telaşında. 
İş yerindeki arkadaşımın ısrarı ile görüşmeyi kabul ettiğim bir abi çalıştığım ofise bir elinde çiçek demeti, bir elinde kolonya şişesi ile geldi. Gıcık bir durum ama he demişim artık. Hal hatır sorma, havalar da ısındı, kem küm... Ben dilsiz takılıyorum. Beriki anlatıyor da anlatıyor. Ondan hoşlanırmış, bundan nefret edermiş,  huyu, suyu, kılı, tüyü... Arada eliyle, koluyla işaret ederek "buyrun siz anlatın" diyor, ne anlatayım kolonyalı abiye. Sanki şirket toplantısına gelmiş, iş anlaşması yapacak, kurallarını sıralıyor, benim kaşlar havada indiremiyorum bir türlü.  
Ben bunu kibarca nasıl gönderirim derdindeyken, abi altın vuruşunu yaparak "32 farzı biliyor musunuz?" diye sordu. Yalanım varsa iki gözüm önüme aksın, vallahi sordu. Nasıl  yemin etmektir bendeki de.:)) 
Şimdinin zamanesi bu soruyu  "mal mısın olm yaaa" diye yanıtlardı ama bendeniz "mal" gibi bakakaldıydım.
Kesin sıradaki soru 54 farzdı.

Biz ayrı gezegenlerin insanlarıydık, n'olamazdık. Elinde kolonya şişesini gördüğüm an, o dakika kesmiştim biletini...