Adamın biri yolun kenarına dikenler ekmiş… Dikenler büyüyüp, gelişince yoldan geçenleri rahatsız etmeye başlamış… Gelip geçenler; “Bu dikenleri sök, insanları rahatsız etmesinler” demeye başlamışlar… Fakat adam bu sözle-ri duyuyor, her nedense aldırmıyormuş. Bir gün, Allah’ın bir velisi  ona, “Mutlakla bu dikenleri sök” demiş. Adam habire “Tamam yarın sökeceğim, yarın sökeceğim” dedikçe, dikenler günden güne büyüyüp, kuvvetle-niyormuş… Veli, adama bir kez daha, “Ey sözünde durmayan adam, sök artık şu dikenleri sürüncemede bırakma” demiş. Adam, “Babacığım, bir hayli gün var. Bugün olmaz-sa yarın mutlaka bu işi yapacağım” demiş… Bunun üzerine Veli adama şunları söylemiş; “Sen hep yarın diyerek bu işi erteliyorsun. Fakat şunu bil ki, her geçen gün o dikenler büyüyüp, güçleniyor. Dikenleri sökecek olan sen ise, kuvvet kaybediyorsun. Dikenler gün geçtikçe gençleşiyor, sense ihtiyarlıyorsun.” Evet, bu haftaki kıssadan hissemiz de bu. Maalesef farkına varmadan dikenlere su verip onları palazlandıranlar, bir gün bu dikenlerin herkese zararı dokuna-cağını anlamadılar… Umarım, ilçemizde yaşadığımız olaydan, dikenleri ekenler ve sulayanlar gerekli dersi almışlardır?… Barış, huzur, kardeşlik dolu, dikensiz bir hafta diliyorum.