ADALETİN BU MU DÜNYA?

Herkesin yana yakıla mumla aradığı adalet nerede?

Adını saraylara vermiş (kararlarından çok sarayları tartışılır) , Yunan Mitolojisinde Uranüs ve Geia’nın kızı olan THEMİS ile vücut almış adalet.

Kavram olarak etik, akılcılık, hukuk, din, eşitlik ve hakkaniyeti temel alır. Eh tabii ki her kültüre göre değişkenlik gösterebilir.

Peki ya bizim kültürümüz de adalet nerden beslenir?

Etik olarak toplumsal geleneklerimizden, hukuk kurallarımızdan, eşitlikten, akıl ve mantığa dayanmasından beslenmelidir. Ancak sözde ve yazıda böyleyken işleyişi uzaktan yakından bununla alakalı değildir.

Sanki varmış gibi gözükür, ama aslında yoktur. Zaten en tehlikelisi de budur.

Olmayan bir şey dikkat çeker ve talep edilir.

 Ancak varmış gibi gözüken şeyin aslında olmadığını sadece ateşin düşüp yaktığı yerdekiler bilir.

 Bir de biz de her zaman güce tapar zaten. Hiçbir zaman masumun, mazlumun, güçsüzün lehine işlememiştir.

Tecavüz mağdurlarını çaresiz tecavüzcüleri serbest bırakır.

Katliam davaları genellikle zaman aşımından düşer.

Anayasal hakları olan izinsiz eylem yapma hakkını kullanın insanlara öldüresiye saldırmak adaletse, inkar edemem işte bu vardır.

Üstelik ülkemizde partisi de var, Kendisinin olmaması üzerine ‘İRONİ’ kelimesini ve anlamını bulan adam görse , “Allah belamı versin ne halt yedim de bu kelimeyi buldum” der.

Bir köşede kafanız kesilebilir, darp edilerek dalağınıza bir bıçak saplanabilir. Muhtemelen de ölürsünüz zaten. Gözü yaşlı ananız, babanız, kardeşiniz, eşiniz katilinizin ceza almasını, yakalanmasını ister. Giderler sözde adalete yıllarca sürünürler. Asla sonuca ulaşmayan dava da kalp ağrısıyla beklerler. Sonuca ulaşacak gibi olduğunda da mutlaka ya para cezasını çevrilir ya da iyi halle yırtar zaten zanlı.

Oysaki içi boşaltılan adalet elbet bir gün herkese gerekecek.

Şimdiye dek küçük büyük her türlü adaletsizliği alkışlayanlar, ona çanak tutanlar, çıkarları uğruna

3 maymunu oynayanlar. Hepiniz bir gün adalet diye yalvaracaksınız.

“İnsansız Adalet Olmaz. Adaletsiz İnsan Olur mu? Olur, Olmaz Olur mu? Ama Olmaz olsun.”

Eda Kasapoğlu Öztürk