Ayların Efendisine Merhaba Derken
Kültürümüzün en önemli ögelerinden birini oluşturan, maddi ve manevi diriliş ve silkiniş ayı Ramazan-ı şerif yaklaşıyor. Ferdi, ailevi, ictimai vb.açıdan içimizi ısıtan manevi iklim meltemi, Rabbimizin lütfuyla ruhi, zihni, kalbi hayatımızda sakinlik, dinginlik sağlamaya geliyor.
Bir aylık manevi eğitim kampı kapımıza yaklaştı. İtikadi, ilmi, irfani, sıhhi bereketler getirmesine az kaldı. Nefsimizi dizginleyecek, eksiklerimizi tamamlayacak, yanlışlarımızı azaltacak bu manevi terapi ayı, önce niyetlerimizi tashihe, moral değerlerimizi teşviğe, hatalarımızı tamire, söküklerimizi dikmeye geliyor ümidiyle doluyum.
Bir yanıyla o bizi selamlar ve merhabalarken, diğer yandan bin bir temenna ile karşılayıp gelenin farkında olanlarca merhabasına mukabele görür. Onbir aylık yoldan gelen bu aziz misafire ’Hoş Geldin Ya Şehr-i Sıyam / Ya Şehr-i Ramazan’ hitapları ve nidaları gönüllerden dökülür, ilahi olur, kaside olur; gönüllerimizi coşturur. Mahya olur; minarelerimizi süsler.
Bu ayın merhabası, inanmış bir insana ömründe bir kez daha bu kutlu ana şahitlik etmekten sürur ve huzur duymasını telkin ederek işe başlar.. Geliş haberinden bile ferah duyan müminler de, tebessümlerle süslenmiş tebrikleşmeleriyle bu altın zaman bereketini etrafa aşılamaya çalışır. İnsan, ihtilaf ve iftiraklara sünger çekme ve helalleşme talimiyle samimane dostluk sinyallerini sunma gayretiyle dolar. Emin insan olma vasfıyla eman vermek adına kendine ve etrafa çeki düzen vermeye niyetlenir. İnsanı kendine yabancılaştıran dış etkenlerden sıyrılmaya ve kendiyle kendini tanıma alıştırmalarına soyunur.
Gönül sıcaklığını ve sevgisini kattığı ikramlaşmalarıyla maddi ve manevi afetlerin, kaosların, krizlerin, nefretlerin, kinlerin vs. getirdiği karamsarlığını atmaya, iç ve dış dünyasını aydınlatmaya koyulur.
Bir iksir gibi bizi diriliş rampasına çıkaran ve ruhumuzun ilhamlarını gönlümüze damıtan bu ‘kendimizi hazlardan, tutkulardan, bağımlılıklardan frenleme ibadeti’ sayesinde mağdur ve muhtaç kardeşlerini daha çok hatırlama meyli kazanır.
Bütün uzuvlarına tutturduğu orucu ile dilinde, gönlünde, zihninde hissiyat ve hassasiyet ufkunda sefere çıkar.
Yüce Kitabıyla yüzleşme, ilahi düstur kültüründe derinleşme ameliyesiyle Rabbinin ipine sarılma ve kendini sarmalama gayretleriyle hadisata rahmani bakışlar serdetmeye başlar. Zira bilir ki bu ay oruç ayı olduğu kadar Kur’an ayıdır da. Kitabıyla daha çok ünsiyet ve arkadaşlık kurmasıyla haleti ruhiyesinde müsbet kıpraşmalar hisseder. Onu daha çok duymaya, okumaya, anlamaya yönelir; ona doyamaz. Hem teravihlerinde daha çok rabbani kelamlar dinleme saikiyle hatimle teravih kılınan mekanlar aramaya koyulur.
O müminin nazarında bu ayın sıyam ayı olduğu kadar kıyam ayı olduğunu da bilir. Rahat rahat, dinlene dinlene eda edilen teravihi nefsine yük görmez. ‘En güzel ahlaklı, yüce Örnek İnsan’ın (sav) nafilelerle yükselme ve rızasına yaklaşma aracını bir nimet ve fırsat bilir. Böyle fazilet çağlayanı bir mevsimde ‘herşeyi bana lütfeden, bahşeden; ömrümü, saatlerimi bana hibe eden Sahibim ve Malikim olan Rabbime cc şükran için bir saatim helal olsun’ diyerek neşveyle dolar. Yaptıklarını çok görmek yerine azımsar, daha başkalarını arama sevdasındadır.
Cennet bahçeleri mescitlerde daha fazla inzivaya ve kendini dinlemeye başlayan bu yolun salikleri, anlık itikaflarıyla da olsa arındıkça arınır, bağlayıcı prangalardan sıyrıldıkça sıyrılır.
Ramazan dair kitap, eser, risalesi yazan ulemanın izahlarıyla her bir ibadetin hikmetlerini anlamak için zihin yorar. Hikmeti bereketi yakalamak için yarışır.
Buruk bir hüznü yaşadığı ta ‘Elveda Ya Şehr-i Ğufran’ demine kadar iştiyakla dolar, manen doyar, diriliş ufkuna durmadan yürür. Bu ayda aldığı enerji ve sinerji ile en büyük makam olan kulluk yolculuğuna seyahate koyulur.
Ey On Bir Ayın Sultanı! Gönülden ‘Hoş safa geldin’ diyebilmek, hoşça karşılayabilmek, hoş tutabilmek, seninle hoş geçinebilmek, bizden memnun ayrılacağın saatlere kadar hoşça vakit geçirebilmek ve seni hep özlemle bekleyip buluşabilmek niyazlarımla yine, yeni ve yeniden Merhaba!
