BİR DOKTORUN ANI DEFTERİNDEN
Tıp fakültesini bitirdiğimde ilk görev yerim Karsın Akyaka ilçesi olmuştu.
Akyaka o dönemler küçük bir ilçe idi, ne doktor lojmanı var ve ne de konaklayacak bir otel.
Bir aile beni evinde misafir etti. Akşam yemeğini yedik çaylarımızı içtik. Uzun yol beni yormuştu.
Yavaş yavaş uykum gelmeye başladı.
Ev sahiplerinde ise hiç kıpırtı yoktu.
Nerede ise otururken uyuyacağım.
Dayanamadım sordum.
Siz ne zaman yatıyorsunuz?
Ev sahibi trenin gelmesini bekliyoruz, tren geldikten sonra uyuyoruz.
Yolcu mu bekliyorsunuz, bir yakınınız mı gelecek?
Hayır, bu kış kıyamette ilçemize gelen yolcu dışarıda kalmasın düşüncesiyle tren gelmeden uyumayız.
Hiç olmazsa bacası tüten, ışığı yanan bir ev görsün ve kapımızı çalsın diye.
Kıssadan hissemiz bu.
Bir şey söylemeye gerek var mı?
İyi pazarlar efendim.
