BİR KİŞİ EN AZ ON KİŞİ

Günlerdir yazıp çiziyorum.

Şehrin dört bir tarafını elimden geldiğince gezmeye, nabız ölçmeye çalışıyorum.

Gözlerim, “biz partimizin neferiyiz, Reis ne derse bizim için talimattır” diyerek aday adayı olan simaları arıyor.

Her nedense bir tanesini bile sahalarda göremiyorum.

Doğrusu merak ediyorum. Pazara kadar değil mezara kadar deyip yola çıkanlar, aday gösterilmediğinde neden aynı şuurla hareket etmezler ve sözlerinde durmazlar?

Seçimlere 12 gün kaldı. Onlarda bu kutlu mücadelede yerlerini almalı, gerek Alinur Aktaş’a, gerek Alper Taban’a ve gerekse de meclis üyelerine ellerinden gelen desteği vermelidirler.

Bu destek sadece oy kullanmakla olmaz, bir kişi en az on kişiyi ikna etmeli, sahaya inip aktif siyasetin içerisinde yer almalı, aday olan arkadaşlarını yürekten desteklemelidirler.

Siyaset bunu gerektirir. Bu partide Milletvekilliği, il başkanlığı, ilçe başkanlığı, il genel meclis üyeliği, belediye meclis üyeliği ve dahası her kademede görev yapmış, aday veya aday adayı olmuş herkes sahaya inmeli, var güçleri ile arkadaşlarını destekleyerek kamuoyuna birlik beraberlik mesajı verilmelidir.

Ey geçmişte makam ve mevki sahibi olanlar, unutmayın, sizler bu arkadaşların omuzlarına basarak belli yerlere geldiniz.

Şimdi soruyorum, neden sahalarda değilsiniz?

Bu zamanda elinizi taşın altına koymayacaksınız da ne zaman koyacaksınız?