BU DÜNYADAN BİR CÜCELOĞLU GEÇTİ

Onu kitapları ile tanıdık.

Daha sonra güler yüzü, samimi içten tavırları ile.

Yoksulluğu iliklerine kadar işlemiş, küçük yaşta öksüz kalmış, tırnakları ile kazıyarak, alın teri dökerek, hayata tutunmayı başarmış bir insandı.

Önce kendisi öğrendi ve daha sonra, “insan insana” kitabı ile bize öğretti hayatı ve yaşamayı.

İçimizde ki çocuğu o gösterdi bize ve onunla nasıl yaşanacağını.

Anadolu insanının içtenliğini gördük onda, evimizden, mahallemizden bir imiş gibi onu sevdik.

Bazen bir abi şefkati, bazen şımarık bir çocuk edası ile ve bazen de bir öğretmen, bir eğitmen olgunluğu içinde bizlere öğüt verdi, yön verdi.

Zorlu yaşam mücadelesinin onu nerelere sürüklediğini, başarmaktan başka bir çıkış yolunun olmadığını ekran başında bizlere anlattığında hem onun hem de bizim gözlerimiz dolardı.

Bugün ölüm haberini duyunca sanki içimden bir parça kopmuş gibi oldum.

Doğan Cüceloğlu n dan bahsediyorum.

Ardında her paragrafından bir ders, her satırından bir öğüt alacağımız binlerce sayfa kitap bırakarak ebediyete intikal etti.

Ülkemizin değil dünyanın yetiştirdiği ender insanlardan biri idi.

Nobel ödüllü değil di ama, o milyonların gönlünde Nobel kazanmış, yeri doldurulamayacak kıymetli bir insandı.

Allah rahmet eylesin, Mekanı cennet olsun.