Yalova'da Delmece Yaylası, Dipsiz Göl, Teşvikiye Şelale civarındaydık, minik derenin şırıltısını, kuş seslerini dinlerken bu anı kaydedeyim dedim.

O günkü yürüyüşte durmaksızın muhtelif hayvan sesleri çıkaran katılımcının uluması kaydın güzelliğini bozdu.:))

Oysa Yaşar Kemal'in doğa betimlemeleri gözlerimin önündeydi ya da baba dedemin köyü...

Düşün şimdi;

Bu derenin kıyısında bir köy evindesin, yok yok evden vazgeçtim, kurmuşsun çadırını, girmişsin uyku tulumunun içine, dere şırıl şırıl, sen mırıl mırıl...

Sabah uyanmışsın, çadırın fermuarını cıırrrt diye açmışsın, manzara bu...

Sıkışmışsın tabii, kuytu bir yer bulup çiçek toplamış(!) sonra derede elini yüzünü yıkamışsın.

Televizyon, internet yok, sıfır stres, ohhh lüküs hayat.

Yine düşün;

Evindesin, rahat yatağında uyumuşsun, sabah uyanmışsın, ilk işin telefona bakmak, haberlerde gezinmek, iyi halt etmişsin.

Biri "cinsini cibiliyetini biliyorum lan" diye hörtlemiş, birisi falan bakanlığı basmış:)), biri "bu eşkiyalar ne yapmak istemektedir" diye höykürmüş, dolar inmiş, dolar çıkmış, enflasyon, develi hasan, tuvalet kağıdı, elektrik, doğalgaz, covit, bitmeyen zamlar...

Stres en güzelinden... Ama dayanıyorsun. Neden? Çünkü maya sağlam. Hepsi

geçecek, vallaa...

Neyse.

Biz bi koşu ormana, dere kenarına gidelim, ayaklarımız suya ersin.

gülsema.