Ülkemizin şartlarını beğenmeyen biri akademisyen, biri gazeteci iki arkadaş yurt dışında daha iyi şartlarda iş bulacakları düşüncesiyle Avrupa’nın bir ülkesinde bir şehre yerleşmişler. Başlamışlar iş aramaya, çalmadık kapı bırakmamışlar ama kendilerine göre bir iş bulamamışlar…
“Hazıra dağlar dayanmaz” derler ya, doğal olarak zaman içinde paraları tükenmiş, bir ekmeğe muhtaç duruma gelmişler. Artık iş seçmeyi bırakıp ne iş olsa çalışacaklar ama bir türlü iş bulamıyorlar…
Yine bir gün iş aramaya çıktıklarında karşılarına bir çiftlik çıkmış, çiftlik kahyasına durumlarını anlatmışlar, ne iş olsa yapacaklarını söylemişler, kahya da hallerine acımış onları ahıra götürerek, “Bu hayvan pisliklerini ahırdan kürekle kazıyıp, çöp römorkuna atacaksınız” demiş.
Bizimkiler hemen işe başlamışlar.
Bir süre aynı işi başarı ile tam da kahyanın istediği şekilde yapmışlar.
Kahya, bizimkilerin çalışmalarını ve çalışkanlıklarını çok beğenmiş… Hallerine acıyarak, “Size daha kolay bir iş vereyim” diyerek, onları yumurta paketleme işinde görevlendirmiş.
“Bu yumurtaların irilerini ve iyilerini bu taraftaki kutulara, küçük ve kötü olanlarını da şu taraftaki kutulara koyacaksınız” demiş.
Bizimkiler kahyaya teşekkür edip, başlamışlar yumurtaları seçmeğe… Fakat hayvan pisliklerini atma işindeki gibi başarılı olamamışlar…
Başlamışlar aralarında tartışmaya, “Bu küçük-tür, bu büyüktür, hayır bu büyüktür, o küçüktür, bu iyidir, hayır bu iyidir” derken ciddi bir zaman kaybı olmuş ve beklenen randımanı verememişler, işleri aksatmışlar.
Bu durumu gören kahya yanlarına gelmiş, “Çok merak ettim, siz nerelisiniz, ülkenizde ne iş yapıyordunuz?” diye sormuş.
Bizimkiler, “Biz Türk’üz, ben gazeteciyim, ben de akademisyenim” diye cevap vermişler.
Kahya, “Türk aydını olduğunuzu tahmin etmeliydim. Çok iyi b.. atıyorsunuz ama iyi ile kötüyü bir türlü ayırt edemiyorsunuz” demiş…
Bu haftaki kıssamız da bu…
Bir kısım Türk aydınının ve gazetecisinin kıssamızdaki imajı, sadece yurt dışında mı böyle? Bence yurt içerisindeki imajları da pek farklı değil…
Siz isterseniz bu kıssayı geçtiğimiz günlerde ülkemizde yaşanan olaylarla örtüştürün.
Ya da, üç kuruşluk menfaat karşılığı bugün yazdığını yarın inkar eden, gazetecilik onur ve şerefini maddiyat karşılığı ayaklar altına alan, çeşitli menfaat karşılığı her türlü isteğe göre yazılar ya-zan, sözde “Anket yapıyorum” diyerek, aldığı para kadar birilerine rol kesen bir kısım gazeteciyi göz önüne getirin.
Bu tipler olduğu müddetçe halk arasında sıkça söylenen “Bastır parayı, atsın b..u” sözlerini da-ha çok işitiriz...
