GERİ VERİN ÇOCUKLUĞUMUZU

Karlarımız vardı çocukluğumuzun.Öylesine yağardı ki pencereden başımızı çıkartır;göğe doğru tutardık yüzümüzü.Tanrım ne güzel bir şeydi o öyle, yakalamaya çalışmak kar tanelerini,kardan helva yapmak...

KARLARIMIZI ÇALDILAR.Artık eskisi gibi yağmıyor.Azıcık yüzünü gösterse seviniyoruz,çığlık atıyoruz. 
Kızaklarımız vardı karda kayacak.Yokuş aşağı salardık kendimizi özgürce...

Ne korku,ne tehlike yoktu ki.Kartopu savaşı yapardık mahallenin çocukları...Büyüklerimizle coşku içinde oynardık.OYUNLARIMIZI ÇALDILAR.Artık oynamıyor çocuklar sokaklarda.Teknolojinin esiri robotlara dönüştüler çünkü..
Ahşap evlerimizin bacasından tüten kuzine sobalarımız vardı. Hani üstünde kestane patlattığımız. Ailece söyleşilerimizi yaptığımız.Sıcacık çorbanın buğusu tüterken soframızda aynı aşı paylaştığımız kardeşlerin kokusu sinerdi odaya.SICAKLIĞIMIZI ÇALDILAR.

Şimdi aileler koptu birbirinden. Yaşam şartları öyle bir hale getirdi ki kardeşleri... 
Şarkılarımız vardı gençliğimizin en güzel çağında,dinlemeye doyamadığımız.Sözleri anlam yüklü,sevgi dolu ezgilerdi onlar. Hatıra defterlerimiz vardı minicik kilitleri olan.arasında kurutulmuş çiçek sakladığımız.

ÇİÇEKLERİMİZİ ÇALDILAR.Artık bırakın defter arasında saklanacak çiçek bulmayı,doğayı katlettiler.
Sevgi dolu insanlarımız vardı. Komşularımız..."Biraz tuzunuz var mı? Evde kalmamış da..." diyebileceğimiz."Müsaitseniz annemler bu akşam size gelecek " diye kapılarını çaldığımız.KOMŞULARIMIZI ÇALDILAR. Şimdi herkes dört duvar.Kapalı kapılar.
Yolda yürürken hiç tanımadığı insanlara "Merhaba!" diyen insanlarımız vardı.

Düşenin elinden tutup kaldırdığımız. Çıkarsız,karşılıksız sevgiye boğduğumuz ve sevgimizden bunalmayacak insanlar vardı.İNSANLIĞIMIZI ÇALDILAR. Şimdi ise yolda niye yan baktın diye tartışan insanlar...
Çocukluğumuzun,gençliğimizin çalınanlarını geri istiyoruz şimdi...Geri verin,geri verin ÇOCUKLUĞUMUZU...