Köyün birinde namuslu, erdemli, sözünün eri bir adam yaşarmış. O kadar iyi bir insanmış ki, şeytan bile yıllardır çok uğraşmasına rağmen bir türlü yoldan çıkarıp günah batağına itememiş adamı.Şeytan buya, adamı yoldan çıkaramadığı için oldukça  sinirlenmiş ve düşünmeye başlamış; “Şuna öyle bir oyun edeyim ki, benim şeytanlığımı anlasın”Köyün tam çıkışında köylülerin kullandığı bir çeşme varmış. Şeytan girmiş çeşmenin içine başlamış adamı beklemeye… Adamcağız her gün camiye namaz kılmaya giderken bu çeşmeden abdest alırmış.

Adam gelmiş çeşmenin başına musluğu açmış, tam abdest alacak, şeytan merkep şeklinde çıkarmış başını ve koca kulaklarıyla nanik yapıyormuş…

Bunu gören adamcağız, “Çeşmede merkep var”  diye bağırmaya başlamış.

Bütün köylü bu ses üzerine çeşme başına koşmuşlar ama çeşmede merkep falan yokmuş. Şeytan onlara görünmüyormuş. Bu durum günlerce sürmüş, adam çeşmeye gidip musluğu açınca şeytan nanik yapıyormuş. Merkep şeklindeki şeytanı gören adam yaygarayı  basıyormuş, yaygarayı duyan köylüler çeşmenin başına gelince merkep falan göremiyormuş...

Bu durum sık sık devam edince, sonunda köylüler adamı akıl hastanesine kaldırmış...

Doktorlar, bir zaman sonra iyi oldu mu diye adamı  çeşmenin başına getirmişler. Şeytan yine orada nanik yapıyormuş. Adamcağız dürüst ya, “Vallahi billahi merkep orada” diye bağırıyormuş.

Doktorlar, “Bu adam iyileşmedi” diyerek tekrar hastaneye götürmüşler... Aradan yıllar geçmiş, adamcağız bakmış ki ömrü hastanede geçecek ve köyde de bir kısım olayların olduğunu duyunca da çıkmış doktorların karşısına, “Ben iyileştim” demiş.

Yine adamı çeşmenin başına getirmişler, açmışlar musluğu, onlar görmüyor ama şeytan kahkahalar atıp nanik yapıyormuş… “Yok” demiş, “Siz haklısınız, hiç musluğun içinde  merkep olur mu?”

Bu sözü üzerine doktorlar iyi oldu diye bırakmışlar adamı gitmişler. Şeytan “Nasıl beni inkar edersin” diye bağırırken, adam dönmüş ve gülmüş şeytana, “Sen oradasın bu gerçeği ikimizde biliyoruz ama doğruyu söylersem bana deli diyorlar. Onların istediğini söylersem akıllı. Bu yalancı bu kahpe dünya böyle, haydi bana eyvallah” diyerek yürüyüp gitmiş, ailesi ve köylüler alkışlarla karşılamışlar adamı akıllandı diye….

Bu haftaki kıssadan hissemiz  de bu ..

Bazen bende benzer durumlarla  karşılaşıyorum. Tımarhaneye gitmemek, kodesi boylamamak için “merkep yok, merkep falan görmedim” demek zorunda kalıyorum…