Senaryo; Bir kümesimiz varmış… Bu kümesimizde bir çok tavuk ile genç horozlar ve bir de yaşlı horoz bulunuyormuş. Kümesimizin etrafında ise, bir kurnaz  tilki her gün saatlerce dolaşıp duruyormuş. Yaşlı horoz, içeridekileri tilkiden korumak için kümesin kapısını sıkı sıkıya kapatarak, tavukların dışarı çıkıp, tilkiye yem olmalarına mani olurmuş. Dışarı çıkamadıkları için kendilerine verilen yemle yetinen tavuklar, sürekli olarak zayıf, küçük ve güçsüz kaldıklarından şikayet ediyorlarmış… Dışarıdaki tehlikeyi sezdiği için tavukların şikayetlerini önemsemeyen yaşlı horoz, dışarı bırakmadığı tavuklara ölmeyecek kadar mısır tanesi dağıtarak, yaşamalarını sağlıyormuş.                           Kümese girmek için her gün şeytanlıklar düşünen tilki, bir gün kümesin tellerine küçük bir delik açarak, genç bir horozu yanına çağırmış, ona biraz mısır vermiş. Mısırı yiyen genç horoz, her gün gelip tilkiden mı-sır almaya başlamış. Bir süre böyle devam ettikten sonra, kurnaz  tilki, genç horoza yiyebileceği mısırdan daha fazlasını vermiş. Halinden memnun olan genç horoz, kendisi beslendikten sonra geri kalan mısırları arkadaşlarıyla paylaşmış. Bu durum uzun süre böyle devam etmiş ve yavaş yavaş yaşlı horozun kümesteki gücü kırılmaya başlamış. Yaşlı horozun etrafındaki tavuklar giderek azalmaya, kendilerini daha iyi besleyen ve son zamanlar-da semirip, irileşen genç horozun etrafında toplan- maya başlamış. Kurnaz tilki, yeni bir aşamaya geçerek, mısırları artık kümesin kapısının önüne bırakmaya başlayınca, kümeste, ‘Kapıyı açalım mı, açmayalım mı’ diye tartışmalar alevlenmiş. Sonunda kapıyı açmaya karar vermişler, korkarak da olsa kapıyı açmışlar… Kümestekiler, her ihtimale karşı sadece kafalarını kapıdan dışarı çıkarıp, yemleniyor ve hemen geri çekiliyorlarmış… Bir süre bu böyle devam etmiş. Tehlikeli bir durum meydana gelmeyince rahatlayan tavukların giderek korkuları da azalmış. Taktik değiştirmeye devam eden kurnaz tilki, bir gece kümesin önündeki avluya mısırları dökmüş..  Artık korkuyu yenmiş olan tavuklar, son zamanlarda iyice güçlenmiş olan genç horozun öncülüğünde dışarı çıkıyor, avluda rahat rahat yemleniyorlarmış. Kümesteki bütün tavuklar semiriyor, keyifleri yerlerine geliyor ve “Öff be hayat varmış” diye seviniyorlarmış… Bir süre daha bu taktiği uygulayan tilki, “Artık zamanı geldi” diyerek, gece kümesin kapısından baş-layıp, mağarasına kadar mısır taneleri dökmüş…  Sabah kümesten çıkan ve korkusuzca yemlenen tavuklar, yemlene yemlene mağaraya kadar gitmişler. Pusuda bekleyen kurnaz tilki, bütün kümes mağaraya girince, hızla mağaranın kapısını kapatmıııış!?...  Evet,  bu günkü kıssadan hissemiz  bir senaryodan ibaret… Mağaranın kapısının kapanmasıyla birlikte maalesef Senaryomuz da  bitiyor… Başbakanımız Amerika’ya gidince, aklıma bu senaryoyu sizlerle paylaşmak geldi. “Ne alaka” diyeceksiniz  değil mi? Siz yine de, “Kümes neresi,  yaşlı horoz  kim, genç horoz kim, en önemlisi de tilki kim?” diye biraz düşünün lütfen…