PABUÇLARIM

Siz hiç pabuçların zaman makinesinde öğütülürken ve değişime uğrarken konuştuklarını duydunuz mu?
 Ben duydum. Hem de bir gece çocukluğumun kırmızı,rugan pabuçları,yatağımın altından seslendi bana. " Ben burdayım.Ne çok severdin beni.Kıyamazdın giymeye,bayram sabahına kadar bakar dururdun yerimde miyim,diye."
   O güzelim pabuçlarıma n'oldu şimdi!
   Gülkurusu,süet pabuçlarım vardı ortaokul yıllarında.Ne güzeldi.Harikaydı! Çelebi Mehmet Ortaokulu'nun bahçesinde,tam da 
Kubilay'ın büstünün önünde ne güzel de poz vermişim.Pabuçlarım da konuşuyor hani,"Ben burdayııım!diye...
   Lise yıllarında apartman topuk modası vardı.İncecik,çırpı bacaklı kız nasıl da giymiş o yüksek topuklu pabuçları! Genç kızlığının havasını yatsıtmış fotoğraflara ama bilememiş ki ince bacaklı kızdan  önce apartman topuklar gülümsemiş objektife...
    Pabuçlar, pabuçlarım.Az çekmediniz cevafımı benim.Karlı kış yollarında , öğretmenliğimin en toy günlerinde  nasıl da yokuşları çıkmıştınız  benimle.Kar yığinlarına benimle birlikte sizler de gömülüvermiştiniz birdenbire.