UMUT VERMEK

Zamanın birinde Kralın biri  dondurucu bir kış gecesinin soğuğunda nöbet tutan muhafıza sordu
– Üşümüyor musun?
Muhafız
–  Alışığım efendim dediğinde
Kral
– Olsun, sana sıcak tutacak elbise getirmelerini emredeceğim dedi ve gitti

Ancak emri vermeyi unuttu

Ertesi gün duvarın yanında muhafızın soğuktan donmuş cesedini gördüler, duvarın üzerinde şöyle yazılıydı: 

Soğuğa alışkındım; fakat sizin sıcak elbise vaadiniz beni öldürdü.. 

Kısacası türlü türlü vaatlerle insanları bekleterek bir umuda bağlayarak kesinlikle imtihan etmeyin. 
Çünkü insan, bekledikçe değişir. 

Beklettiğiniz kişi hakkınızda telafisi imkansız olumsuz düşüncelere girer. 

Önce umudu öldürürsünüz.. 

Ardından sevgi, saygı, güven ölür ardından dostluk ölür ve son olarak muhabbet ölür.. 

Bir süre sonra yalnızlaşır insan ve bir daha kalabalığa karışamaz..