Son bir kaç yıldır özellikle gelir seviyesi orta düzeyde ve üst düzeyde olan insanlar kırsal kesimlerde kendine yer edinme telaşı içinde..

Bunun sebebi şehirde ki insan ilişkileri mi yoksa iş hayatında ki stres mi bilinmez lakin şöyle bir gerçek var.. 

Kırsalda ruhumuzu biraz olsun dinlendiriyoruz.. Yaşadığımız stresli hayattan uzak kalmak bir nebze de olsa deşarj ediyor insanı.. Bu sebeple şehirden kaçıyor insanlar.. Buraya kadar bir sorun yok.. Ama her zaman olduğu gibi kendimizden başkasını düşünmüyoruz.. Kırsala gidip gözümüze kestirdiğimiz yere ederinin biraz üstünde para verip yada borcunu ödeyemediği için tarlasını satmak zorunda kalan köylünün tarlasını yok parasına almaya çalışıyoruz.. 

Özellikle son yıllarda Tarım ve Hayvancılık yapan köylüler eskisi gibi kendine yetemiyor ve şehirden gelip kırsaldan arazi almak isteyen insanları bir çıkar yol olarak görüyorlar. Lakin unuttukları bir şey var.. Ellerinde ki asıl sermaye olan arazi artık yok.. Anlık nefes aldığını düşünen köylüler aslında geleceğini zora sokuyor..

Üreten bir toplum olmaktan uzaklaşıyoruz..  Ve üretmeyen dışa bağlı olan toplumlar bir gün yok olacaktır..