VE...
Ve bazen siyah beyaz film şeridi gibidir yaşamın.

Elinde fırça, renklendirmeye çalışırsın beyninin içini...Hiçbir şey eskisi gibi değildir artık.Yorulursun.Kırılırsın.

Bir cam parçası gibi tuzla buz olur yüreğin.Şaşırırsın.

 Anlamaya çalışırsın yüreğini, sevgini,-o kocaman sevgini-abartırsın.
 Denizin dinginliğini izlersin,rahatlarsın.Fırtınalar kopmasın istersin;şimşekler çakmasın;her bir yıldızın gecenin karanlığında sana göz kırptığını düşlersin.
 Gözlerin...Gözlerindeki ateş, yüreğinin yangınını daha da körükler.
  Ve sen ve sen koca yürekli insan,denizin dinginliğine aldanırsın,
boğulursun.