YAZDIĞIN, OKUDUĞUN, ÇİZDİĞİN, İŞİTTİĞİN, DİLLENDİRDİĞİN, DÜŞLEDİĞİNDİR KURGUN!

KADIN’ım BEN!

ANA+BABA’yım BEN!

İNSAN’ım BEN!

Sessize dil, sözsüze kalem, bakana göz, tutana el OLurum ben.

Karanlığa AY, yoka var, kıta bereket, çıkmaza yol OLurum ben.

Zalime şefkat, zulme adalet, vefasıza sevda, hayduta vicdan OLurum ben.

Adsıza kahraman, aça toprak, sehere yol, evsize yuva OLurum ben.

Yetime baba, acıya merhem, hüzne neşe, derde yoldaş OLurum ben.

AN’da nefes, tende can, HAY’da yolcu, kendini bilende var OLurum ben.

Benim adım KADIN!

Sebeb-i VARLIĞIN!

   Haksızlıklar karşısında susuyorsan hâlâ, kendi başına gelmiş gibi OKU haykırırcasına!

KEREM GİBİ

Hava kurşun gibi ağır!
Bağır bağır bağır bağırıyorum…
Koşun kurşun eritmeğe çağırıyorum…

O diyor ki bana:
— Sen kendi sesinle kül olursun ey!
Kerem gibi yana yana…
Dert çok, hem dert yok
Yüreklerin kulakları sağır…
Hava kurşun gibi ağır…

Ben diyorum ki ona:
— Kül olayım kerem gibi yana yana.

Ben yanmasam
Sen yanmasan
Biz yanmasak,
Nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa…
Hava toprak gibi gebe.
Hava kurşun gibi ağır.
Bağır bağır bağır bağırıyorum.
Koşun kurşun eritmeğe çağırıyorum…

 Nazım Hikmet

                                                                                                                                                   AP