Aradan 12 yıl geçmiş içimde dert olduğu için vefasızlığı gördüğüm için bu yazımı tekrar yazmayı kendime vazife saydım. İş söze geldi mi herkes İnegöllü oluyor ama İnegöl'e adam gibi hizmet verenler her nedense itibar görmüyor. İşte 02.08. 2013 te yazdığım yazı.
AHMET TÜRKEL VE VEFA
Merhum Ahmet Türkel’in siyaset yaptığı dönemlerde İnegöl’de değildim. 1979 yılında İnegöl’e gelip yerleştiğimde, Ahmet Türkel’in ismini her yerde duyardım.
İnegöl’e sanayinin gelmesinde, Bursa-Ankara karayolunun İnegöl’den geçmesinde ve bunun gibi onlarca hayırlı işte imzası bulunan biri imiş.
Onun, bu girişimleri sonucunda İnegöl bu noktaya gelmiş.
Bir düşünsenize; Bursa-Ankara karayolu İnegöl’den değil de, bir başka noktadan geçmiş veya o yıllar sanayileşmenin temelleri atılmamış olsa kim gelirdi İnegöl’e veya kim bilirdi İnegöl’ü.
Bursa-Ankara karayolunun İnegöl’den geçirilmesini sağlamak bile Ahmet Türkel’e minnet ve şükran duymaya yeter.
Bu değerli büyüğümüzü, geçtiğimiz Çarşamba günü İshakpaşa camisinde ikindi namazını müteakip kılınan cenaze namazı sonrası ebediyete uğurladık.
Geleneksel olarak vefalı bir milletiz düşüncesiyle, cenaze töreninde gözlerim mahşeri bir kalabalık aradı.
Çünkü, iyilikte bulunanlara misliyle veya daha fazlasıyla karşılık vermektir vefanın sözlük anlamı…
Üzülerek gördüm ki, günümüzde Vefa, İstanbul’da bir semt ismi olarak kalmış…
Oysa, İnegöl’ün bugünkü konumuna gelmesinde önemli pay sahibi olan bu değerli insana, hiç olmazsa son yolculuğunda Vefa örneği gösterilmeli idi.
Vefa, insanı erdemli yapan bir duygudur.
Toplum olarak yitirdiğimiz bir kısım değerlerimizin arasında, vefa duygusunun da yer almasına asla izin vermemeliyiz…
Unutulmamalı ki, geçmişinde hizmet etmiş, bu memlekete bir şeyler kazandırmış insanlara vefa duygumuzu göstermezsek, giderek öyle bir noktaya geliriz ki, öz evladımız bile bize sahip çıkmaz.
Ahmet Türkel, İnegöl için elinden geleni yaptı.
Ahmet Türkel, siyaseti bıraktıktan sonra mütevazı bir hayat yaşadı.
Ahmet Türkel, her şeye rağmen, her zaman İnegöllü olduğunu unutmadı, kalbi her zaman kalkınmış, gelişmiş bir İnegöl için attı.
Ahmet Türkel, İnegöl aşığı bir insandı.
İsterdim ki, O’nun bize yaptıklarının karşılığını, tüm İnegöl cenaze törenine katılarak verebilseydik.
Doğrusu üzüldüm.
Allah rahmet etsin.
Biz cenaze namazında hakkımızı helal ettik..
Düşünüyorum da, son yolculuğuna uğurladığımız değerli büyüğümüz, cenaze törenine katılanların bu kadar az olduğunu görünce bizlere hakkını helal etmiş midir acaba?
Merak ediyorum..
Çünkü, bence vefa örneği bu olmamalıydı…