TUZ KOKTU BEYLER
Hiçbir dönem namus, haysiyet, şeref, itibar, ayaklar altına alınmamış, bu denli itibarsızlaştırılmamıştı.
Hiçbir dönem müslümanlık bu kadar zelil olmamış, müslüman geçinen insanların başları yere eğdirilmemişti.
Hiçbir dönem hükumet ve mafya ilişkileri ayyuka çıkmamış, sokak kabadayılarına bu kadar değer verilmemişti.
Hiçbir dönem yapılan iddialar dikkate alınmamış, hukuk bu denli çaresiz bırakılmamıştı.
Hiçbir dönem halkın sesi ve gözü olan basın, bu kadar alçalmamış ve değersiz hale getirilmemişti.
Hiçbir dönem medya mensupları iktidarla ve iş adamları ile iç içe olmamış, koruması gerekli olan mesafeyi unutup, samimiyeti doruk noktasına getirmemişti.
İddia var, delil var.
İşlem yapacak bir merci yok.
Ticaret bakanı kendi iş yerinden yüksek fiyatla bakanlığına mal alıyor, hiç kimsenin kılı kıpırdamıyor, soruşturma açmıyor.
Bunca insan işsiz dolaşıyor, evine bir dilim ekmek götürmek için çalmadık kapı bırakmıyorken, eski bakanlara yönetim kurulu üyeliği veriliyor, eski milletvekilleri veya bürokratlar ikişer üçer yerden maaş alıyor.
Namusunu ve izzetini satmayan kişiler bir kaşık suda boğulmaya çalışılıyor, fazla ileri giderseler de derhal kendilerine bir yafta yapıştırılıyor.
Bir numaralı hırsızlar gözümüzün içine baka baka şereften, haysiyetten, iman dan, inançtan, doğruluktan bahsediyor.
Ve biz bu edepsizlerin yüzlerine tüküremiyor, hak ettikleri sözleri söyleyemiyoruz.
M.Twain “ ölüler dışında hiç kimsenin gerçeği söylemesine izin verilmez” demiş.
Tuz koktu beyler, tuz koktu.