ÜZGÜNÜM
Bir evlat nasıl yetişir, bilirim.
Bir evlat ne gibi sıkıntılara katlanarak ve nelerden fedakarlık yaparak okur ve okulunu bitirir, bilirim.
Bir evlat neden polis, asker olmak ister, anlarım.
Ve bir baba, evladının makam ve mevki sahibi olmasından dolayı duyduğu gururu hissederim.
Her baba bunları anlar ve hisseder.
Bilemediğimiz bir durum var ki evlat acısı. Bu duyguyu ancak evladını kaybedenler bilir.
Geçtiğimiz gün acı bir haber, onu tanıyanları, yakınlarını, sevenlerini, mahalle sakinlerini, İnegöl halkını ziyadesiyle üzdü.
Mesudiye mahallemizin eski muhtarı İlhan Aydemir’in oğlu Polis Başmüfettişi Muhsin Aydemir şehit edildi.
Bugün de gözyaşları içinde defnedildi.
Dedim ya, bir evladın doğup büyüyüp bir meslek sahibi olmasını bilirim ve anlarım.
Bilmediğim anlamadığım bir şey var ki
Evladını kaybeden bir babanın, annenin, eşinin ve çocuklarının neler hissettiklerini.
Şehitlik en büyük mertebe.
Peygambere komşu olacak, bunları bilirim, anlarım da, şehit haberini alan annenin ve babanın o an neler hissettiklerini anlamam, anlayamam.
Benim içim yandığına göre kim bilir onlar ne haldedir.
Başımız sağ olsun.
Anne ve babasına, eşine, çocuklarına, eş ve dostlarına Allahtan sabır diliyorum.
Mekanı cennet olsun inşallah.